Model učenja na daljinu

Model učenja na daljinu premašuje granice tradicionalne nastave. Polaznici su oslobođeni obaveze dolaska u učionicu na klasičan čas. Umesto toga koriste ostale raspoložive resurse, materijale za učenje i vežbe putem odgovarajućih medija (internet, softveri za učenje na CD-u ili DVD-u itd).

Ovakav način učenja može biti i interaktivan, uz moguće orijentacione sesije, zvanične časove ili ispite pod nadzorom. Polaznici mogu da se obučavaju prema sopstvenoj dinamici i da koriste individualne konsultacije sa predavačima putem elektronske pošte, chat servise, elektronske i sinhrone konferencije, na lokalnoj mreži ili u višekorisničkom domenu.

Kod ovog modela, predavači mogu da koriste video prenos preko interneta koji postaje sve pristupačniji sa razvojem tehnologije i infrastrukture. Može se smatrati da slogan „uči bilo gde i bilo kada” važi u svom punom značenju. Zapravo, korišćenjem ovih tehnologija učenici mogu učestvovati u nastavi sa bilo koje geografske lokacije.

Pri tome se pojam tzv. obrazovanja na daljinu, koji se pre odnosio na sisteme dopisnih škola ili na različite programe obrazovanja putem videa ili televizije, danas u prvom redu povezuje s različitim oblicima obrazovanja putem interneta. Mnogobrojne prednosti takvog oblika edukacije, poput nezavisnosti od vremena i mesta održavanja nastave, veće mogućnosti individualizacije nastave te bolje dostupnosti nastavnih sadržaja, omogućile su veliku popularnost učenja putem interneta, te ono neretko postaje alternativom raznim obrazovnim programima koji se prezentuju u formi klasične nastave.

U slučaju edukacije na daljinu tehnologija se javlja kao posrednik u odnosima predavača i polaznika.

Karakteristike modela učenja na daljinu

Osnovne karakteristike učenja na daljinu, koje ujedno čine i njegove najveće prednosti, su:

• Obrazovanje ili obuka se nudi učenicima na različitim mestima (fizički udaljeni) od nastavnika ili izvora informacija.
• Programi ili kursevi učenja na daljinu mogu biti prilagođeni različitim osobinama učenika, a razlikuju se po tehnologiji koja se koristi, strukturi programa (kursa) i stepenu nadzora polaznika.
• Učesnici u učenju na daljinu su osobe koje kreiraju i distribuiraju materijale za učenje, i polaznici koji prate te kurseve.
• Organizatori kurseva ili programa su obrazovne i naučne institucije koje su uvidele doprinos koji tehnologija može dati obrazovanju.
• Online kurseve mogu organizovati i kompanije ili njihovi delovi za svoje zaposlene, kako bi im omogućile usavršavanje, kao i različiti pojedinci: konsultanti, predavači...
• Polaznici kurseva (programa) su:
  • - odrasli – “netradicionalni studenti”,
  • - zaposleni bez mogućnosti da pohađaju klasičnu nastavu,
  • - osobe koje zahtevaju više aktivnosti i interakcije u učenju,
  • - lica sa fizičkim ograničenjima ili poremećajima,
  • - osobe geografski udaljene od obrazovnih centara.